Uzun Zaman Önce... Kimse Tarlaları Sabanla Deşmezdi. Toprağı Sınırlara Bölmezdi Hiç Kimse ve Suları Kürekle Yarmazdı. Kıyı Dünyanın Sonuydu. Ah Doğuştan Zeki İnsan,Buluşlarının Kurbanı! Öyle Korkunç ki Yaratıcılığın, Ne İşe Yarar Şehirleri Çevreleyen Şu Yüksek Duvarlar... Ve Niye Savaşmak İçin Silahlar?
Bu Blogda Ara
18 Aralık 2010 Cumartesi
3 Aralık 2010 Cuma
iyi bak kendine
Bir radyo istasyonuydu o gece, herşeyi çağrıştıran...
Bir tren istasyonundaydım adeta;nereye gittiği, nereye vardığı belli olmayan.
Bu alametlerde neyin nesi? Kıyamet alametleri gibi sanki hepsi.
Başlangıç mı son mu bu bilemediğim...
Sende bilirsin ya yazamam bu dünyayı,dolanır dilim...
Ama anlarsın bilirim!
İyi bak kendine..
İyi bak bana
İyi bak sevgilim, iyi bak kendine.
Bir tren istasyonundaydım adeta;nereye gittiği, nereye vardığı belli olmayan.
Bu alametlerde neyin nesi? Kıyamet alametleri gibi sanki hepsi.
Başlangıç mı son mu bu bilemediğim...
Sende bilirsin ya yazamam bu dünyayı,dolanır dilim...
Ama anlarsın bilirim!
İyi bak kendine..
İyi bak bana
İyi bak sevgilim, iyi bak kendine.
1 Aralık 2010 Çarşamba
Sözlerimi geri alamam,
Yazdığımı yeniden yazamam,
Çaldığımı baştan çalamam,
Bir daha geri dönemem.
Akıyorsa gözyaşım kurumasın,
Coşup seven gönlümse durmasın,
Dost bildik anılarım çağırmasın,
Bir daha geri dönemem.
Hiç bi kere hayat bayram olmadı ya da
Her nefes alışımız bayramdı.
Bir umuttu yaşatan insanı!
Aldım elime sazımı.
Yine aşınca çayın suyu boyunu
Belki yeniden karşıma çıkacaksın.
Göz göze durup bakınca göreceğiz,
Neyiz ve nerelerdeyiz!
Bilemiyoruz,
Şimdi.
Yazdığımı yeniden yazamam,
Çaldığımı baştan çalamam,
Bir daha geri dönemem.
Akıyorsa gözyaşım kurumasın,
Coşup seven gönlümse durmasın,
Dost bildik anılarım çağırmasın,
Bir daha geri dönemem.
Hiç bi kere hayat bayram olmadı ya da
Her nefes alışımız bayramdı.
Bir umuttu yaşatan insanı!
Aldım elime sazımı.
Yine aşınca çayın suyu boyunu
Belki yeniden karşıma çıkacaksın.
Göz göze durup bakınca göreceğiz,
Neyiz ve nerelerdeyiz!
Bilemiyoruz,
Şimdi.
Kaydol:
Yorumlar (Atom)