geliyorum aydınlığa.
gelirken tökezliyorum,kırılıyor ayaklarım,yaralanıyorum.
karşıya bakıyorum:
kocaman güneş,ve yanı başımda çırpınan insanlar.
gücü farkediyorum beraberinde dalgasızlığı.
fizik kurallarına inanarak sürdüğümüz yaşamı paralel evrenle bütünleştirdiğimizi farkediyorum.kurallara aykırı yaşamanın faturaları kabarık geliyor.
sistemin kurallarını yıkmaya çalışırken oluşturduğumuz yapılar içinde, nekadar sıkıştığımızı görünce tutuyorum kalbimi acımasın diye.
(sahip çıkmak istiyorum da oraya yapamıyorum)
bir MERHABAyı esirgerken benden devrimci olduğuna nasıl inanayım-emir komuta zincirine girmek değilmidir bu-
karanlığı yarıyorum.
yazarak, çalarak.
-kötüsü yok yazmanın çalmanın-
zamanın birinde karşılaştığım bir arkadaşımın dediği gibi
"müzik beni seviyor ve hiç terketmiyor"
yazmakta öyle.
bozuyorum suskunluğumu.
ve hala sevdamı taşıyorum yüreğimde!
EKİNYAS
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder