Uzun Zaman Önce... Kimse Tarlaları Sabanla Deşmezdi. Toprağı Sınırlara Bölmezdi Hiç Kimse ve Suları Kürekle Yarmazdı. Kıyı Dünyanın Sonuydu. Ah Doğuştan Zeki İnsan,Buluşlarının Kurbanı! Öyle Korkunç ki Yaratıcılığın, Ne İşe Yarar Şehirleri Çevreleyen Şu Yüksek Duvarlar... Ve Niye Savaşmak İçin Silahlar?
Bu Blogda Ara
14 Nisan 2009 Salı
Çürüyor işte! Kulaklarından içine akan bir kırmızı. Susuyor korku! Bir gece, bir yaprak kıpırtısında… Donuyor zaman! Bedeninde anımsayamadığın ağrılarla… Kalıyor hatırlamamak! Kalıyor alkol, kalıyor uyuşukluk…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder