Ay nerde doğsa oradaydık. Dallarda zerdali çiçekleri,savrulup gider rüzgar esince...Bütün bir bahar böyle geçti!

Anlardım aklından geçenleri...Sustukça konuştuk sanki!Sevdaymış meğer, içimizde yıllardır uyuyan deli!

Sessizlik sensin, geceleri... Fincana kahve koydum gel,bugün şeytana uydum gel...Ay doğdu dağın üstünden,dallarda beyaz çiçekler!

Döndüm gecenin karasına,artık kimse kıramaz beni... O kül gibi deniz, o sesiz kız, kayıp bir sandala binip gitti...

Ne sen söyledin derdini,ne ben sevdiğime inandım!Unut geçen eski günleri, bunca yıl sonra nasılsın?