Hayatımda kendisinden öncesini, kendisinden sonrakilerden ayıran harikulade bir hudut çizgi oldu bu şehir...
Yeniden buluştuğumuzda aslında hiç ayrılmadığımızı fark ettim.
Anladım ki, severken vazgeçmek cinayettir.
Ve biz her suçlu gibi sonunda, cinayeti işlediğimiz yere, severken terk etmek zorunda kaldığımız şehre döneriz bir gün,
...tıpkı severken vazgeçtiğimiz eski bir sevdalının telefonunu çevirir gibi geceyarısı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder