Ekonomik kriz artık yaşamımızın sıradan bir parçası haline gelmişken geçen haftalarda “YÖK'ten harçlara büyük zam!” adlı gazete haberinin %8'lik (!) üniversite harçlarına zam haberi bizi çok da sarsmadı. Ne de olsa öğrenim hayatımız boyunca adı parasız olan paralı eğitime alışmıştık. Fakat haberin başlığının bir dizgi hatası olmadığının anlaşılması uzun sürmedi. Fakültelere göre katkı payı miktarlarına ilişkin Bakanlar Kurulu kararı, Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdi. YÖK'ün belirlediği yeni har(a)çlara göre zamlar %8 ila %500 arası değişiyor. Üniversite rektörlüklerine de %20 civarı har(a)ç arttırma opsiyonu tanınıyor. Yani fiili olarak en düşük harç zammı %30 civarında.
Ekonomik krizi biz üniversiteliler çıkarmadık! Ama nedense faturası bize kesiliyor.
Zamların arka planına baktığımızda ise Dünya Bankası'nın, TÜSİAD' ın, Devlet Planlama Teşkilatı’nın eğitimin tamamen ticarileştirilmesini öngören raporlarını, YÖK Başkanı'nın da bu kesimlerin sözcüsüymüşçesine yaptığı açıklamaları görüyoruz. Yani bu zamlar havadan gelmedi, zaten yavaş-yavaş, alttan alta yapılacaktı. Kriz çıkınca da birden, fütursuzca yapılmak durumunda kaldı.
PEKİ, HAR(A)Ç NEDİR?
06.11.1981 gün ve 2547 sayılı Yüksek öğretim kanunun 46.Maddesinde öğrencilerin cari hizmet maliyetine katkıda bulunmaları gerekliliğinden bahsedilmiştir. 17.08.1983 gün ve 2880 sayılı yasa ile de bugünkü usul benimsenmiş ve 1984–1985 öğretim yılından itibaren harç paraları toplanmaya başlamıştır.
“Madde 46- Her yıl öğrencilerin yükseköğretim kurumlarına ödemek zorunda bulundukları harçlar öğrenim dallarının nitelikleri ve süreleri ile yükseköğretim kurumlarının özellikleri göz önünde tutularak Yükseköğretim Kurulunun önerisi üzerine Bakanlar Kurulu tarafından tespit edilir... Üniversite bütçelerine intikal eden harçlar her üniversite bütçesinde aşılacak öğrenci sosyal yardım tertibinden, kurulacak öğrenci harçlar fonuna aktarılır. Bu fonda toplanan paralar öğrencilerin beslenme, kültürel ve sportif faaliyetleri ile diğer sosyal ihtiyaçları için kullanılır...
Bu yasal düzenlemede öğrenci harçlarının öğrencilerin beslenme, kültürel ve sportif faaliyetleri ile diğer sosyal ihtiyaçları için kullanıldığı söylenmektedir. Ancak, bizlerden alınan bu har(a)çlara rağmen mevcut üniversitelerden daha fazla yemek ücreti ödüyoruz. Üniversitelerde har(a)ç alımlarıyla başlayan piyasalaştırma süreci burada sayılan tüm hizmetlerinde ticarileştirilmesiyle sonuçlanmıştır. Bugün tüm bu hizmetler üniversiteler içinde öğrencilere para karşılığı sunulmaktadır.
YILLARA GÖRE HARÇ ARTIŞLARI NASIL OLDU?
Uygulanmaya başlandığında sembolik miktarlarda alınacağı söylenen har(a)çlar her yıl yapılan zamlarla bugün ciddi rakamlara ulaşmıştır. Son yılların verilerine bakılarak har(a)çlara her yıl ortalama %42,7 zam yapıldığı görülmektedir. Son yapılan zamlar ise %8 ile %500 arasında değişmektedir.
O KADAR PARAMIZ "YÖK" Kİ!
Ailelerimizin aylık gelirinin 1000 TL’nin altında olduğu gerçeğini görmezden gelerek bizlerden, bu gelirlerin neredeyse iki - üç katı bir har(a)ç talep edilmesi, anayasada da belirtilen “eğitimde fırsat eşitliği” ve “parasız eğitim” hakkının ihlalidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder