sevgili can;
bunca şeye rağmen nasıl bu kadar gülebiliyorsun diye düşünüyordum ki,
aklıma unuttuğum bazı cümleler geldi.
sahi; sen istemiştin değil mi?
unutmuşum...
unutmak da değil de hani, önemsememişim desen daha doğru olur!
hatırladın değil mi sende?
"aslında istemiyorum ama onu kıramıyorum" demiştin birine...
bir diğerine ise "görüşmememiz gerektiğine inanıyorum"
ah işte ayrıntılarda gizli ya her şey. nasılda kaçırdım gözümden. nasılda anlamadım. nasılda tam aksine inandım!
ah ne çok kızıyorum kendime. seninle görüşmemek bir tarafa da;
kanatlarımı kırdınız ya!
nasıl uçulur şimdi yepyeni umud'lara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder